. پرداخت حق امتیاز: علاوه بر حق امتیاز اولیه، فرنچایزها معمولاً بر اساس درآمد حاصل از فروش خود، حق امتیاز مستمری را به فرنچایز دهنده پرداخت می کنند. این حق‌الامتیازها برای پشتیبانی مستمر، بازاریابی و استفاده از علائم تجاری و مالکیت معنوی، حق امتیاز دهنده را جبران می‌کند. یک علامت تجاری ثبت شده به فرنچایز دهنده این حق قانونی را می دهد که برای استفاده از علامت تجاری، حق امتیاز از دارندگان امتیاز دریافت کند، و یک جریان درآمد ثابت در طول مدت قرارداد حق رای ایجاد کند.

فرصت های گسترش: فرانچایز به کسب و کارها اجازه می دهد تا ردپای خود را گسترش دهند و بدون سرمایه گذاری قابل توجه به بازارهای جدید دست یابند. با استفاده از علائم تجاری ثبت شده خود، فرنچایز دهندگان می توانند فرنچایزهای بالقوه علاقه مند به فعالیت تحت یک برند شناخته شده و شناخته شده را جذب کنند. این به آنها امکان می دهد تا از هزینه های حق امتیاز و حق امتیاز کسب درآمد کنند و در عین حال حضور خود در بازار و آگاهی از برند خود را گسترش دهند.

کنترل برند و تضمین کیفیت: ثبت علامت تجاری تضمین می کند که فرنچایز دهندگان کنترل کیفیت و ثبات محصولات یا خدمات ارائه شده توسط فرنچایزها را حفظ می کنند. قراردادهای فرانچایز معمولاً شامل مقررات مربوط به استانداردهای برند و دستورالعمل های استفاده از علامت تجاری برای محافظت از یکپارچگی برند است. با اجرای این استانداردها، فرنچایز دهندگان می توانند از علائم تجاری خود محافظت کنند و اعتبار برند را حفظ کنند و از این طریق پتانسیل درآمدزایی آن را حفظ کنند.

به طور خلاصه، ثبت علامت تجاری برای ایجاد درآمد از طریق فرانشیز با ارائه شناسایی برند، تسهیل فروش حق رای، امکان پرداخت حق امتیاز، حمایت از تلاش‌های توسعه، و تضمین کنترل برند و تضمین کیفیت ضروری است. فرنچایز فرصت سودآوری را برای کسب و کارها فراهم می کند تا از علائم تجاری و مالکیت معنوی خود درآمد کسب کنند و در عین حال از تلاش های کارآفرینانه فرنچایزها برای افزایش درآمد و نفوذ به بازار استفاده کنند.